วันพฤหัสบดีที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2554
ความรักเข้าจัยอยากจิงๆ
ป๋มไมรู้หรอกนะครับว่าความรักคนเรามันมีกี่ประเภท มันมีแบบไหนมั้งแต่ทามไมคนเรารักกันแล้วอยู่ด้วยกันแล้ว ทามไมเขายังจะไปมีอะไรกะคนอื่นอีก ผมควรทามยังไง ผมเหนื่อย ผมท้อ ผมเสียจัยถ้าการที่เขาอยู่กะเราไม่สนุกเขาทามไมไม่บอกเลิดกผมหล่ะ ทามไมเขาถึงทามกับป๋มอย่างนี้
วันเสาร์ที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2554
คืนแห่งความเหงาและความเศร้าในวันและเวลาเดียวกัน
เมื่อวันที่ 31 มีนาคม ซึ่งเป็นวันพฤหัสบดี และก็เป็นวันดีของผู้ที่เป็นที่รักของป่มนั้นก็คือวันเกิดของเขานั้นเอง แต่ในขณะเดียวกันเขาจะต้องไปต่างจังหวัดจึงทำให้วันเวลาปห่งความสุขที่ป่มหวังเอาไว้มันไม่ได้เป็นอย่างที่หวังไว้ตอนแรกเขาก้บอกกับป่มว่าเขาอยากอยู่กับป่ม แต่เขาก็ไปจนได้ ป๋มไใ่รู้จะทำไงป่มเลยร้องไห้ออกมาเพราะเราสองคนไม่เคยต้องห่างกันนานขนาดนี้ เพราะก่อนหน้านั้นเขาก้ไปรับปริญญามาเราไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งสองคืน สองคืนนี้มันเป็นคืนที่เหงาและเวงว้างเหมือนเราอยู่คนเดียวในโลกนี้เลยทั้งๆที่เราก้มีย้ายพี่น้องอยู่ข้างกายเราแต่ความรู้สึกกลับไม่เป็นอย่างงั้นเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเราอยู่ด้วยกันมาตลอด ก่อนที่เขาจะไปต่างจังหวัดนั้นเขาได้พูดกับป๋มว่าเขาจะโทรหาป่มบ่อยๆแต่ก้เป็นแค่ช่วงแรกเท่านั้น
ป่มก็ไม่เข้าจัยเหมือนกันว่าเขายังรักป่มอยู่รึป่าวหรือป่มเป็็นแค่ตัวตายของเขาเท่านั้นเองและในวันนี้ป่มก้อยังไม่รู้คำตอบของเขาอยู่ดีว่าเขาคิดยังไงกับเราอยู่
และวันนี้วันที่ 3 เมษายน เป็นวันที่ความเหงาของป่มจะหายไปพร้อมกับการกลับมาของเขาตอนนี้เขากำลังเดินทางกลับมาจะมาถึงในวันที่ 4 เมษายน และก้เป้นวันเดียวกันที่ป๋มต้องไปเกณทหารว้าแย่จัง
ป่มก็ไม่เข้าจัยเหมือนกันว่าเขายังรักป่มอยู่รึป่าวหรือป่มเป็็นแค่ตัวตายของเขาเท่านั้นเองและในวันนี้ป่มก้อยังไม่รู้คำตอบของเขาอยู่ดีว่าเขาคิดยังไงกับเราอยู่
และวันนี้วันที่ 3 เมษายน เป็นวันที่ความเหงาของป่มจะหายไปพร้อมกับการกลับมาของเขาตอนนี้เขากำลังเดินทางกลับมาจะมาถึงในวันที่ 4 เมษายน และก้เป้นวันเดียวกันที่ป๋มต้องไปเกณทหารว้าแย่จัง
วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2554
กินข้าวกับดารา
ไปกินโออิชิกับพอร์ลมาสนุกมากพอดีมันเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้ไปกิน
ไม่น่าเชื่อนะครับว่าเรื่องบังเอิญมันจะเกิดกับตัวผมจิง
แล้วผมก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ไปกินข้าวกับดารา
ที่น่ารักอย่างนี้
5555++
วันอังคารที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2554
วันนี้เป็นวันเหงาๆ
วันนี้รู้สึกเหงาอย่าบอกไม่ถูกไม่เข้าจัยเหมือนกันว่าเพราะอะไรถึงเหงาทั้งๆที่เราก้อมีคนอยู่ล้อมรอบตัวเราไม่ว่าจะพี่เอย น้องเอย พ่อและแม่ รวมไปถึงคนที่เรารักอีกคน เราก้อยังรู้สึกเหงาหรือว่าเราคิดไปเองอะ อิๆหรือไม่มีใครสนจัยเรา ทุกคนคิดวง่าป๋มเป็นอะไรครับ?
วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554
คำว่ารัก
คำว่ารักคำเดียวกัน… อาจมีความหมายต่างกันหากความรู้สึกของคนที่พูดมานั้นต่างกันเมื่อใครสักคนพูดคำว่ารัก…ด้วยตวามรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองคำๆนี้ก็จะกลายเป็นคำที่มีพลังที่ยิ่งใหญ่แปลเปลี่ยนคืนวันที่หัวใจเศร้าหมองให้เป็นวันที่สดใสคำว่ารักคำเดียวกัน…เพียงแค่ไม่ได้ถูกเปล่งออกมาจากที่เดียวกัน…ก็มีความหมายต่างกันมากมายเหลือเกินเมื่อเราจำเป็นต้องพูด…เราต้องคิดเสมอว่า…คำๆนี้มีอิทธิพลต่อคนฟังมากมายเสมอจงใช้เวลาเพื่อคิดให้ดี ให้มั่นคงก่อนที่จะพูดเมื่อต้องบอกรักใครสักคนอย่าพูดออกจากปาก….. ให้พูดออกจากหัวใจ
คุณคิดว่าความรักของคุณเป็นยังไง ช่วยกันแสดงความคิดเห็นมานะครับ
สมัครสมาชิก:
ความคิดเห็น (Atom)